آزادی با احساس آزادی متفاوت است ؛ همانگونه که استبداد با احساس استبداد .
در بسیاری از کشورهای استبداد زده مردم در دراز مدت احساس نیاز به آزادی را
از دست میدهند و به فضای موجود عادت میکنند ،
یادم می آید که در میدانی در پیونگ یانگ کلی دانش آموز جمع شده بودند و
سرودی میخواندند که معناش میشد ما شادترین مردم جهانیم .
و به نظرم به این باور داشتند چون امکان مقایسه نداشتند .
این اتفاق در ایران رنگی دیگر دارد .
در منطقه ، ایران در بسیاری موارد مشکلش احساس عدم آزادی ست و
در بزرگنمایی این احساس ، قطعا تک صدایی رسانه ای بیشترین تاثیر را دارد .
احساس عدم آزادی ، پیش ران توسعه ی سیاسی است .
فقدان این احساس ، هر نوع توسعه ی سیاسی را از بین خواهد برد .
رضا امیرخانی/.